ภุม ๒, ภุม– ๑ หมายถึง [พุม, พุมมะ–] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร. (ป. ภุมฺม; ส. เภาม).
[พุมมะรัด] น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน).
[พุมมะวาน] น. วันอังคาร. (ป. ภุมฺมวาร).
[พุมมะวาน] น. วันอังคาร. (ป. ภุมฺมวาร).
[พุมมะ–] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).
น. เทวดาพวกหนึ่งที่สิงสถิตอยู่บนพื้นดิน. (ป. ภุมฺม + เทวตา).
(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน. (ดู ยาม).
(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม).